SUMMARY

Φυλές ανθρώπων με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που μεταβάλλει όλες τις μεταξύ τους σχέσεις όπως τις ξέρουμε. Μια διαφορετική εκδοχή της κοινωνίας που ίσως να μην είναι τόσο μακρινή από αυτήν στην οποία έχουμε συνηθίσει να ζούμε.

TRIBES OF NEVER

Το αγαπημένο πρόσωπο που δεν έγινε ποτέ δεσμός. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Και αν γινόταν… πραγματικότητα; Είναι προτιμότερο να διατηρεί κανείς αυτές τις σκέψεις στο μέρος του μυαλού με τις ανολοκλήρωτες ιδέες που δεν θα γίνουν ποτέ αλήθεια; Αν ‘δεν έμαθα ποτέ’, τότε μπορώ ‘να φαντάζομαι ότι επιθυμώ’. Αλλά πόσο αξίζει η φαντασία αν δεν έχει καμία ελπίδα να γίνει πραγματικότητα; Εκείνος που λατρεύει ένα πρόσωπο αφιερώνει την πίστη του στην προσδοκία αυτή κάποια στιγμή να απαντηθεί. Ίσως. Το ‘ποτέ’ είναι σκληρό. Το ‘ίσως’ από την άλλη, είναι ένα κάποιο κίνητρο.

TRIBES OF SOMEDAY

Πώς θα ήταν αν γνώριζες την ημέρα που θα πεθάνεις; Αν όλοι γνώριζαν την ημέρα που θα πεθάνουν; Αλλά μόνο για τον εαυτό τους. Σκέψου αυτό. Ένας κόσμος όπου όλοι θα γνώριζαν την ημερομηνία λήξης τους, με έναν όρο ωστόσο: κανένας δεν μπορεί να το ομολογήσει. Ο καθένας γνωρίζει, αλλά το κρατά για τον εαυτό του. Πώς θα ήταν η ζωή σου; Πώς θα φερόσουν στους άλλους; Πώς θα σου φέρονταν εκείνοι; Πώς θα άλλαζε αυτή η γνώση τους ανθρώπινους δεσμούς;

TRIBES OF NOWHERE

Πόσο μακριά θα έφτανες αν δεν είχες κάπου να επιστρέψεις; Μια εστία προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας, αλλά πόση απελευθέρωση μπορεί να κρύβει και η παντελής έλλειψή της; Το να φτιάχνεις και να συντηρείς μια βάση μπορεί να παρέχει ένα πλεονέκτημα, αλλά δεν γίνεται και αυτοσκοπός τελικά; Τι μπορεί να σημαίνει η υπέρμετρη προσπάθεια να διατηρεί κανείς ένα ασφαλές σπίτι, ακόμη και αν από αυτά που έχει, δεν αξίζει τίποτα αρκετά ώστε να στεγαστεί εκεί μέσα;