Πώς θα ήταν αν ο μύθος για το νεκρομαντείο της Αχερουσίας λίμνης επιζούσε μέχρι σήμερα; Αν υπήρχαν τέτοιοι μάντεις σήμερα, θα αποκαλούνταν ‘bandogs’. Άνθρωποι που μονάζουν και έχουν ως λειτούργημα να φέρουν έναν ζωντανό που το επιθυμεί, αντιμέτωπο με το νεκρό του.
Το bandog που αποτέλεσε την αρχή…
Η ιστορία που ενέπνευσε την πρώτη ταινία μικρού μήκους της Spying Art Productions. Εκείνη είναι bandog. Έχει το απαραίτητο σκοτεινό παρελθόν που χρειάζεται για να είναι τέτοια, που συνοψίζεται σε μια μακάβρια ουλή στο πρόσωπο και φαίνεται να καθόρισε την πορεία της. Ταξιδεύει με ένα άλογο έξω στην άγρια ύπαιθρο με μοναδική συντροφιά το μαχαίρι της. Εκείνος είναι άνθρωπος της πόλης, ανυπόμονος και αγχώδης, και προσπαθεί να επικοινωνήσει με τη νεκρή γυναίκα και την κόρη του, αλλά είναι διχασμένος ανάμεσα στην επιθυμία του για εκδίκηση και στην ανάγκη του για συγχώρεση από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Η ακεραιότητα της δικής της ύπαρξης είναι το στοιχείο που του έλειπε προκειμένου να διαλέξει επιτέλους το στόχο του και να τον επιδιώξει.
Εκείνος είναι ένα bandog της γης, τα στοιχεία της φύσης τον καθοδηγούν. Αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τις αισθήσεις του, εκτός από την όραση. Είναι τυφλός, αλλά μπορεί να οδηγήσει αυτόν που τον χρειάζεται, καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Εκείνη είναι μια νέα γυναίκα που θρηνεί τη δίδυμη αδερφή της. Θέλει διακαώς να επικοινωνήσει μαζί της γιατί τη βασανίζουν οι τύψεις: αναρωτιέται αν θα ήταν καλύτερο να είχε πεθάνει εκείνη στη θέση της. Η μόνη διαφορά στην εμφάνιση των δύο γυναικών, ήταν το χρώμα των ματιών τους.
Εκείνος είναι ένας ισχνός άντρας που ασκεί το σώμα του με επίμονη και τακτική πρακτική. Ζει σε έναν παλιό ναό μαζί με το σπαθί του που για εκείνον είναι κάτι περισσότερο από ένα όπλο; είναι αξιόπιστος συμπαραστάτης. Εκείνη είναι μητέρα που βίωσε την τραγική ατυχία να κηδέψει το γιο της και από τότε έχει απωλέσει κάθε λόγο να ζει. Έχασε τη θέληση για ζωή αλλά ακόμη και το λόγο να σκέφτεται, έτσι έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να φροντίσει την υπόλοιπη οικογένειά της αλλά ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Εκείνος βασίζεται στα πρωτόγονα ένστικτά του για να επιβιώσει, όπως παρατηρεί να κάνουν όλα τα άλλα πλάσματα που τον περιβάλλουν και εμπιστεύεται την ύπαρξή του στους νόμους της φύσης. Μελετά τη νομοτέλειά της και ζει σύμφωνα με την αρμονία που διαποτίζει όλες τις εκφάνσεις της φύσης, από τα πιο μικρά μέρη του ανθρώπινου σώματος μέχρι τις αρχές του σύμπαντος. Τον συναντά ένας άνδρας που έχει αφιερώσει όλη της ζωή του στους κανόνες της επιστήμης καθώς είναι ιατρός, ωστόσο απέτυχε να θεραπεύσει και να σώσει τη γυναίκα του από θανατηφόρα ασθένεια. Έκτοτε διαπίστωσε πως η απώλειά της δεν έχει μόνο διαταράξει την οικογένειά του, αλλά τον έχει καταστήσει και ανίκανο να συγκροτήσει τη γνώση και την εμπειρία του που τον έκαναν αξιόπιστο ιατρό όλα αυτά τα χρόνια. Ο θάνατός της τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι στην ουσία δεν έχει κανέναν έλεγχο σε οτιδήποτε, πόσο μάλλον σε αυτό που θεωρούσε κεκτημένη ικανότητα.